Ivanovo

Pretražite naš sajt

Ivanovo je najmanje selo koje se nalazi u Banatu i pripada opštini Pančevo. Iako je najmanje, ono je multietničko i u njemu živi oko desetak nacionalnih zajednica (srbi, mađari, bugari, makedonci, slovaci, rumuni, bošnjaci, nemci, crnogorci i hrvati). U selu se nalazi Katolička crkva “Sveti Vendelin”, osnovna škola “Moša Pijade”, Dom kulture “Žarko Zrenjanin”sa bibliotekom, Mesna zajednica Ivanovo, ambulanta sa apotekom, Fudbalski klub ”Strela” i Lovačko društvo” Jarebica”.

Ivanovo se nalazi na nadmorskoj visini od 68 do 74 metara, jugoistočno od Pančeva na udaljenosti od 20 kilometara. Položaj mu je povoljan pošto se nalazi u neposrednoj blizini Dunava, što mu omogućava bavljenje ribolovom i turizmom kao i povezivanje sa drugim naseljima, vodenim putem. Preko Dunava, koji protiče uz zapadnu stranu Ivanova najbliže selo je Ritopek (2 kilometra) , a južnije Grocka (5 kilometara). Sa istočne strane sela protiče reka Nadela i uliva se u Dunav. Sa obe strane reke Nadela izgrađen je nasip od Omoljice do ušća u neposrednoj blizini sela. Reku Nadela meštani zovu Dunavac, a rukavac Dunava u koji se uliva, nazivaju ”Zimovnik”. Izmđu rukavca Dunava i glavnog toka reke Dunav nalazi se “ Ivanovačka ada”, obrasla šumom raznovrsnog drveća i bogatim životinjskim svetom. U neposrednoj blizini se nalazi kamp naselje, a nedaleko odatle je i plaža. U glavnom toku reke Dunav, naspram kamp naselja, nalazi se ”Ljubavno ostrvo” koje je obraslo šumom i koje je sve manje zbog vodene erozije. Nekada su se tu ljubavni parovi sastajali, te je zbog toga i dobilo taj naziv. U sred ade koja je dugačka nekoliko kilometara, nalazi se kuća sagrađena od tvrdog materijala. Nekada je tu živeo šumar, ali danas ta kuća propada, jer se u vreme viskokog vodostaja nalazi u vodi.

Selo je osnovano je 1868. godine carskim rešenjem (Austro - ugarskim) kada je odobreno koloniziranje oko 200 bugarskih - palćenskih i 10-ak nemačkih porodica na prostoru sadašnjeg Ivanova. Postoji predanje da je selo dobilo naziv po prvom naseljenom stanovniku bugarskog porekla, Guran Ivanu. Po tom predanju u vreme gradnje nasipa koji okružuju selo i štite ga od izliva visokih dunavskih voda, pomenuti Guran Ivan je imao trgovinu (sada ulica Lole Ribara broj 3l) i tu su dolazili graditelji nasipa, pa su po tom svratištu” Kod Ivana” dali selu ime Ivanovo. Godine 1890. godine za zasluge biskupa Bonaz Šandor, koji je pomogao novčano da se izgradi crkva, meštani su zahtevali da selo nosi njegovo ime (1888. - 1890. godine). Ugarska vlast menja naziv sela u Šandoregjhaza (Šandorova crkva) da bi po oslobođenju 1920. godine selu bio vraćen stari naziv Ivanovo.